Ik lees momenteel een lang gedicht over een (Engelse) rivier: Dart van Alice Oswald. Voor het daadwerkelijk begint, legt Oswald kort uit:
‘This poem is made from the language of the people who live and work on the Dart. Over the past two years I've been recording conversations with people who know the river. I've used these records as life-models from which to sketch out a series of characters – linking their voices into a sound-map of the river, a songline from the source to the sea. There are indications in the margin where one voice changes into another. These do not refer to real people of even fixed fictions. All voices should be read as the river's mutterings.’
Het is niet makkelijk, niet alleen de stem veranderd maar ook de vorm, de toon, de snelheid; een rivier veranderd eveneens van inhoud, diepte, snelheid, breedte. Niet makkelijk, wel de moeite waard. Ik onderstreep veel zinnen. Ik ben nog lang niet bij de zee, toch alvast een aantal regels (geplukt van pagina's 1 t/m 21):
trying to summon itself by speaking . . .
in each eel a fingerwidth of sea
seeing the cold floating spread out above the morning
turning the loneliness in all directions
the whole / unfolding emptiness branching and reaching / and bending over itself
but there's roots growing round my mouth
a white feather on the water keeping dry
I've seen him / taking the shape of the sky, a bird, a blade, / a fallen leaf, a stone
I let time go as slow as moss, I stand / and try to get the dragonflies to land / their gypsy-coloured engines on my hand
all the way from Iceland, from the Faroes, / a three-sea-winter fish coming up on the spate, / on the full moon, when the river spreads out // a thousand feet between Holne and Dartmeet and he climbs it, / up the trickiest line, maybe / maybe down-flowing water has an upcurrent nobody knows / it takes your breath away, / generations of them inscribed into this river
I walk across the weir, on the phone in the middle of the river
you can hear water / cooped up in moss and moving / slowly uphill through lean-to trees / where every day the sun gets twisted and shut / with the weak sound of the wind / rubbing one indolent twig upon another
It's Spring, you can work in a wood and feel the earth turning
They say all rivers were once fallen trees.
Oaks whose arms / are whole trees
the surface looked mad
.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
//
quoi?
ada limón
adrienne rich
ali smith
alice notley
alice oswald
anne boyer
anne brontë
anne carson
anne truitt
anne vegter
annie dillard
antjie krog
audre lorde
bhanu kapil
carry van bruggen
catherine lacey
cees nooteboom
charlotte brontë
charlotte salomon
chimamanda ngozi adichie
chris kraus
christa wolf
claire messud
claire vaye watkins
clarice lispector
david whyte
deborah levy
durga chew-bose
elif batuman
elizabeth strout
emily brontë
emily dickinson
emily ruskovich
ester naomi perquin
etty hillesum
f. scott fitzgerald
feminisme
fernando pessoa
han kang
helen macdonald
henri bergson
henry david thoreau
hermione lee
herta müller
jan zwicky
janet malcolm
jean rhys
jeanette winterson
jenny offill
jessa crispin
joan didion
john berryman
joke j. hermsen
josefine klougart
kate zambreno
katherine mansfield
kathleen jamie
katja petrowskaja
krista tippett
layli long soldier
leonard koren
leonora carrington
leslie jamison
louise glück
maggie anderson
maggie nelson
marcel proust
margaret atwood
maría gainza
marie darrieussecq
marie howe
marja pruis
mary oliver
mary ruefle
neil astley
olivia laing
patricia de martelaere
paul celan
paula modersohn-becker
poetry
poëzie
rachel cusk
rainer maria rilke
raymond carver
rebecca solnit
robert macfarlane
sara ahmed
sara maitland
seamus heaney
siri hustvedt
stefan zweig
susan sontag
svetlana alexijevitsj
sylvia plath
ta-nehisi coates
teju cole
terry tempest williams
tess gallagher
tjitske jansen
tomas tranströmer
tracy k. smith
valeria luiselli
virginia woolf
vita sackville-west
w.g. sebald
yiyun li
zadie smith
Prachtig!
BeantwoordenVerwijderenAl blijf ik het aartsmoeilijk vinden om niet-Nederlandstalige poëzie te lezen. Ik heb voortdurend het idee dat ik ontelbare, schitterende betekenislagen mis omdat mijn Engels niet goed genoeg (meer) is.
Een nieuw woord geleerd dankzij Oswald: weir - waterkering.
absoluut, maar zolang niemand het vertaald zal ik het op deze manier moeten lezen..
VerwijderenDart zit overigens vol dergelijke woorden, alleen daarom al lezen dus.
*vertaalt
Verwijderen