los zand (tjitske jansen)

Ik ben bezig met het schrijven van een langere tekst en gisteren had ik ineens de moed opnieuw te beginnen. Het was nodig, ik was aan het verdwalen en alles leek plotseling op een paradox. In ieder geval sprak alles elkaar tegen.

Gisteren, ook, kocht ik Voor altijd voor het laatst van Tjitske Jansen. Vermoedelijk bracht zij mij de moed. Om specifieker te zijn, haar woorden hielpen me.

(Buiten wordt het gras geknipt met zo'n ouderwets duwertje.)

Het boekje is ondertussen bijna uit, het is iets dikker dan een gedichtenbundel: honderddertien pagina's. Wel bevat het meer woorden: Voor altijd voor het laatst is Jansens proza-debuut. Maar ze is moeilijk te categoriseren, geloof ik. Nadat ze, als nog ongepubliceerde schrijver, werk naar een uitgeverij had gestuurd (op aanraden van Joke van Leeuwen, acht lessen lang Jansens schrijfdocente) werd haar in een antwoord gezegd dat haar werk ‘nog te veel los zand’ was. ‘Ik schreef een brief terug. Wat is er mis met los zand?’ (p. 72)

Niets, natuurlijk. Ik houd van los zand. Bovendien: zandkorrels zijn minuscule stenen. En van stenen weten we: onverwoestbaar.

Een fragment:

‘Nog voordat het eerste jaar om was, stopte ik met mijn opleiding aan de Kunstacademie. Ik ging er nog wel regelmatig naartoe om er model te zitten tijdens de modeltekenlessen van Loukie von Freyburg. In een van de lessen liet ze me op een matras onder een donsdeken liggen. Ik hoefde alleen maar te zorgen dat mijn neus zichtbaar bleef. 'Welke plooien in de deken heb je nodig om het lichaam dat eronder ligt te suggereren? Welke kun je weglaten?' Ik wist, met mijn ogen dicht en mijn neus zichtbaar, dat ik zojuist iets had gehoord wat ik nooit meer ging vergeten. Een combinatie van precies zijn en weglaten. Daar ging het om.’ (p. 54)

4 opmerkingen:

  1. Heb je haar interview in Boeken gezien? Ik vond het heerlijk om haar over dit boek te horen praten.

    http://www.vpro.nl/boeken/programmas/boeken/2015/22-maart.html

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. yes; een ander mooi gesprek kun je hier zien: http://www.cultura.nl/speel.WO_NTR_814940.html.

      ze heeft iets volkomen onverstoorbaars tijdens interviews, erg prettig.

      Verwijderen
    2. Wat een mooi programma! Jullie Nederlanders zijn verwend: Boeken en dan dit programma. Daar kunnen we in Vlaanderen alleen maar van dromen.

      Verwijderen
    3. een beetje wel hè. ik begrijp dan ook niet dat de Vlaamse en Nederlandse tv niet iets samen maken, Vlaamse auteurs zijn hier vrij populair.

      Verwijderen

//

quoi?

ada limón adrienne rich ali smith alice notley alice oswald anne boyer anne brontë anne carson anne truitt anne vegter annie dillard antjie krog audre lorde bhanu kapil carry van bruggen catherine lacey cees nooteboom charlotte brontë charlotte salomon chimamanda ngozi adichie chris kraus christa wolf claire messud claire vaye watkins clarice lispector david whyte deborah levy durga chew-bose elif batuman elizabeth strout emily brontë emily dickinson emily ruskovich ester naomi perquin etty hillesum f. scott fitzgerald feminisme fernando pessoa han kang helen macdonald henri bergson henry david thoreau hermione lee herta müller jan zwicky janet malcolm jean rhys jeanette winterson jenny offill jessa crispin joan didion john berryman joke j. hermsen josefine klougart kate zambreno katherine mansfield kathleen jamie katja petrowskaja krista tippett layli long soldier leonard koren leonora carrington leslie jamison louise glück maggie anderson maggie nelson marcel proust margaret atwood maría gainza marie darrieussecq marie howe marja pruis mary oliver mary ruefle neil astley olivia laing patricia de martelaere paul celan paula modersohn-becker poetry poëzie rachel cusk rainer maria rilke raymond carver rebecca solnit robert macfarlane sara ahmed sara maitland seamus heaney siri hustvedt stefan zweig susan sontag svetlana alexijevitsj sylvia plath ta-nehisi coates teju cole terry tempest williams tess gallagher tjitske jansen tomas tranströmer tracy k. smith valeria luiselli virginia woolf vita sackville-west w.g. sebald yiyun li zadie smith

Blogarchief