I am aware that, every time I have a conversation with a book, I benefit from someone's decision against silence. —Yiyun Li, ‘Amongst Characters’, Dear Friend, from My Life I write to You in Your Life
*
*
eergisteravond las ik Han Kangs Wit uit. al snel nadat ik erin was begonnen te lezen maakte het me niet langer uit wat ze schreef. mijn geest had zich al lang overgegeven, het boek is volledig van zichzelf waardoor ik haar ook geloofde als ik haar niet volledig begreep.
Wit is met veel oog voor detail uitgegeven; het is een witlinnen hardcover boek met op de voorkant een andere tint wit voor de titel, en grijs voor de naam van de auteur. op de achterkant van het boek staat enkel een Koreaans karakter voor wit (in dezelfde kleur wit als de titel) gedrukt: 흰.
de binnenkant bestaat uit zwarte woorden op wit papier, en veel witte ruimte. ruimte voor de afwezigheid van woorden, voor het dwalen van de geest, voor spoken.
het boek zit vol spoken.
ik houd van spoken.
spoken; verhalen die stil worden gehouden, niet verteld mogen worden: terra incognita; schaamte en angst, en vooral verdriet. denk ik. de mooiste verhalen gaan over vergeten of weggestopte dingen.
zoals ik al zei maakte het me op een gegeven moment niet langer uit wat Kang schreef; ik vertrouwde de schrijver volkomen: ik vertrouwde dat ze wist waar ze over schreef en dat ze schreef wat ze schreef omdat het niet anders geschreven kon worden, omdat zij het niet anders kon schrijven.
dat gebeurt niet zo vaak en ik wilde weten, nadat ik de laatste regels had gelezen, waarom dat gebeurde. en waarom juist dit boek. (toen viel ik in slaap. ik weet het niet, ik denk er nog steeds over na.)
dat gebeurt niet zo vaak en ik wilde weten, nadat ik de laatste regels had gelezen, waarom dat gebeurde. en waarom juist dit boek. (toen viel ik in slaap. ik weet het niet, ik denk er nog steeds over na.)
dit zijn de boeken die ongeveer hetzelfde teweeg brachten:
*
er was natuurlijk meer dat ik met veel aandacht las:
Deborah Levy, Hot Milk
Catherine Lacey, The Answers
Adrienne Rich, The Dream of a Common Language
Rachel Cusk, Transit en Contouren
Katie Roiphe, Het uur van het violet
Kate Zambreno, O Fallen Angel
Jessa Crispin, The Dead Ladies Project
Elif Batuman, The Idiot
Claire Messud, The Woman Upstairs
Carry van Bruggen, Eva
Louise Glück, Vita Nova
bij ieder boek heb ik het idee gehad dat de schrijver wist wat ze wilde (er staan toevallig geen mannen in mijn lijst en dat is niet verwonderlijk: ik las slechts zes door-een-man-geschreven boeken.) en dat er iets gebeurde dat ik nog niet kende: dat er was geschreven wat er geschreven moest worden —.
& nu lees ik The Vegetarian van Han Kang; ik smul van de onhandige manier waarop de man leeft sinds zijn echtgenote vegetariër is geworden; sinds ze zich niet langer conformeert. het is voor mij onmogelijk medelijden met de man te hebben, ook al is hij degene die me het verhaal vertelt; zijn gedachten en verwachtingen zijn afschuwelijk.
— het boek wacht op me.
— het boek wacht op me.
Een heel originele lijst, Kim, zo leuk dat jij echt volledig je eigen weg vindt in de vele boeken die er te vinden zijn :-)
BeantwoordenVerwijderenIk wens je een heel mooi 2018 toe, met goede boeken en mooie dingen.
Groetjes,
dankjewel Bettina! ik wens jou ook een mooi en rijk nieuw jaar.
VerwijderenMooie lijst! En grappig, ik lees ook véél meer vrouwen dan mannen.
BeantwoordenVerwijderenik ben er een aantal jaar geleden wel op gaat letten maar nu lijkt het er simpelweg op dat vrouwen interessantere boeken schrijven.. dat wil zeggen; volgens mijn huidige maatstaven.
Verwijderen