waar we het over hebben wanneer we het over anne frank hebben

Tijdens mijn jeugd was Anne Frank mijn heldin, Miep Gies was mijn nummer twee. Ik schreef die laatste ooit een brief waarin ik schreef hoezeer ik haar bewonderde om haar dappere beslissingen, haar liefde, haar loyaliteit. Enkele regels daaronder vertelde ik haar dat ik precies hetzelfde zou doen, in eenzelfde situatie.

Welja.

Miep Gies stuurde een brief terug. Ze was ervan overtuigd dat ik gelijk had, en dat ze zichzelf helemaal niet zag als dapper, maar gewoon als mens. Na alles wat ze had gezien en meegemaakt geloofde ze nog steeds dat de mens boven alles goed is. 

In het eerste verhaal uit de bundel Waar we het over hebben wanneer we het over Anne Frank hebben van Nathan Englander stellen de personages een soortgelijke vraag: in geval van een nieuwe holocaust, zou jij (niet-Joods) mij (Joods) helpen onderduiken? Een simpele vraag. Ik heb geen antwoord. Weet ik veel! Angst speelt graag zijn spelletje, en ik kan me er niets bij voorstellen. Werkelijk, niet.

Nathan Englander is echt een geweldige schrijver. Het is altijd lastig om aan te wijzen waarin dat geweldige precies zit. Voor mij is het zijn vermogen om gebeurtenissen, gevoel en omstandigheden invoelbaar te maken. Doodgewone taferelen, bekende beelden. Englander laat zien waar het precies om draait. Hij wijst de (goedgekozen) details aan maar morst niet. Ook is hij goed in het schrijven van lange dialogen, en heeft hij een scherpe sense of humor. De smeuïge quote van Jonathan Safran Foer op de cover vat het aan de ene kant perfect samen, zegt aan de andere kant helemaal niets. ‘Dit is het intelligentste, grappigste, moedigste en mooiste boek van Englander.’ Het is waar, echter. Het is waar! Het is intelligent én grappig én moedig, én mooi! En verder geef ik niets weg want de verhalen zijn op z'n mooist zonder te veel informatie. Mijn favoriete verhalen: Waar we het over hebben wanneer we het over Anne Frank hebben, Alles wat ik weet over mijn familie van moederskant, Kamp Avondschemer, De lezer, en Gratis fruit voor jonge weduwen. (De bundel bevat acht verhalen.) 

* Ik vind het overigens fantastisch dat er de laatste tijd zoveel short stories worden vertaald door Nederlandse uitgeverijen. Vooral uitgeverij Atlas Contact (met o.a. Lydia Davis, Robin Black, Junot Diaz en Lydia Davis: najaarsbrochure 2012), en Ambo|Anthos uitgevers (Nathan Englander dus, maar ook Sarah Hall zit bij Ambo Anthos) hebben prachtige namen in de portefeuille. Bij uitgeverij de Geus is onlangs een bundel met verhalen van onder meer Ali Smith, Alice Munro, Jumpha Lahiri verschenen met als naam Naar de Stad (samengesteld door Annelies Verbeke en Sanneke van Hassel), en in november komt een nieuwe bundel van Alice Munro uit (getiteld Lief Leven). Oh, en De Bezige Bij heeft Miranda July. Haar Niemand hoort hier meer dan jij (of No one belongs here more than you) is een echte aanrader en zou veel bekender moeten zijn in Nederland (zoals zoveel andere auteurs, vanzelfsprekend). Het gaat in ieder geval al de goede kant op met het korte verhaal, hier.

7 opmerkingen:

  1. Anoniem2.7.12

    Ik ben zelf geen liefhebber van korte verhalen maar dit boek lijkt me wel wat - ik heb ook zijn Ministry of Special Cases gelezen, wat erg mooi was. Dus nu jij zo positief bent over deze verhalenbundel denk ik er sterk aan die ook aan te schaffen of toch tenminste uit de bieb te lenen.

    Leuk recensie - leuk dat je met Miep Gies gecorrespondeerd hebt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik was zelf ook nooit zo'n liefhebber, totdat ik de juiste auteurs tegen kwam. denk ik - korte verhalen zijn nu eenmaal niet voor iedereen.
      nadat dit uit was heb ik direct zijn andere verhalenbundel, 'Verlost van vleselijke verlangens', besteld - ik ben benieuwd of die ook zo goed is. zijn roman lees ik nu en is inderdaad erg mooi. quietly shattering. ik ben overtuigd van zijn schrijfkunst ;)

      ik ben zeer benieuwd wat je ervan zal vinden, mocht je het binnenkort lezen.

      Verwijderen
  2. Ik hou wel van korte verhalen. Soms is er gewoon weinig tijd en dan is het fijn om iets op één avond te hebben afgerond.De verhalen van Eric-Emanuel Schmidt zijn ook echt de moeite waard (Odette Tounlemonde, De droomster van Oostende). En van Lahiri ben ik ook een grote fan. Dus dit gaan we zeker ook eens proberen (ik het vandaag nog in mijn handen tijdens een bezoek aan de boekenwinkel, maar toch niet gekocht, dom, dom, dom!)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lahiri staat al lange tijd op mijn lijst maar ik heb haar nog nooit gelezen. dat moet ik toch maar doen dan, binnenkort. van Eric-Emanuel Schmitt had ik nog nooit gehoord maar klinkt na een korte google-toch zeer interessant. dankv oor de tips!

      ik hoop dat je ook van deze bundel zal genieten.

      Verwijderen
    2. Doen, allebei! Zie ook mijn lofzang: http://detheetante.blogspot.be/2012/04/kort-en-krachtig.html

      En dan ga ik aan de slag met deze bundel.

      Verwijderen
  3. Ik heb dit net geleend van een vriendin die er ook erg enthousiast over was, en na jouw verhaal globaal te hebben gelezen (bang voor spoilers :-) ) gaat het direct een stuk hoger op mijn stapel komen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik heb expres weinig details gedeeld om spoilers te voorkomen ;) bij korte verhalen zijn spoilers een soort doodsteek. ik hoop dat je van de bundel zult genieten!

      Verwijderen

//

quoi?

ada limón adrienne rich ali smith alice notley alice oswald anne boyer anne brontë anne carson anne truitt anne vegter annie dillard antjie krog audre lorde bhanu kapil carry van bruggen catherine lacey cees nooteboom charlotte brontë charlotte salomon chimamanda ngozi adichie chris kraus christa wolf claire messud claire vaye watkins clarice lispector david whyte deborah levy durga chew-bose elif batuman elizabeth strout emily brontë emily dickinson emily ruskovich ester naomi perquin etty hillesum f. scott fitzgerald feminisme fernando pessoa han kang helen macdonald henri bergson henry david thoreau hermione lee herta müller jan zwicky janet malcolm jean rhys jeanette winterson jenny offill jessa crispin joan didion john berryman joke j. hermsen josefine klougart kate zambreno katherine mansfield kathleen jamie katja petrowskaja krista tippett layli long soldier leonard koren leonora carrington leslie jamison louise glück maggie anderson maggie nelson marcel proust margaret atwood maría gainza marie darrieussecq marie howe marja pruis mary oliver mary ruefle neil astley olivia laing patricia de martelaere paul celan paula modersohn-becker poetry poëzie rachel cusk rainer maria rilke raymond carver rebecca solnit robert macfarlane sara ahmed sara maitland seamus heaney siri hustvedt stefan zweig susan sontag svetlana alexijevitsj sylvia plath ta-nehisi coates teju cole terry tempest williams tess gallagher tjitske jansen tomas tranströmer tracy k. smith valeria luiselli virginia woolf vita sackville-west w.g. sebald yiyun li zadie smith

Blogarchief