rereading

momenteel herlees ik jane austen. eerst mansfield park, nu northanger abbey. dan pride & prejudice, sense & sensibility, en emma en persuasion. de laatste is mijn favoriet. althans, dat was het voor ik begon te herlezen. mansfield park is toch ook wel schitterend....

voor ik austen begon te herlezen las ik heel veel mary oliver, uit nieuw gekochte boeken, maar ook herlas ik alles dat ik al van haar had. dit nu volgende komt uit het essay ‘comfort’ uit olivers boek long life:

experience! experience!—with the rain, and the trees, and all their kindred—has brought me a comfort and a modesty and a devotion to inclusiveness that I would not give up for all the gold in all the mountains of the world. this I knew, as I grew from simple delight toward thought and into conviction: such beauty as the earth offers must hold great meaning. so I begin to consider the world as emblamic as well as real, and saw that it was—that shining word—virtuous. that it offers us, as surely as the wheat and the lilies grow, the dream of virtue.

I think of this every day. I think of it when I meet the turtle with its patient green face, or hear the hawk's tin-tongued skittering cry, or watch the otters at play in the pond. I am blood and bone however that happened, but I am convictions of my singular experience and my own thought, and they are made greatly of the hours of the earth, rough or smooth, but never less than intimate, poetic, dreamy, adamant, ferocious, loving, life-shaping.

did i ever tell you that i love mary oliver?
i love mary oliver.

ik lees weer meer en schrijf weer een beetje. wel, lezen deed ik nooit niet maar schrijven was een beetje weg. op. maar niet langer. iedere ochtend. een beetje. vooral over wat ik lees, eigenlijk. en dat is genoeg.

het is overigens mogelijk dat ik langzaam ga verhuizen. van hier naar daar > fluentinsilence.blogspot.nl. ik denk dat ik de komende periode eerst alles dubbel zal plaatsen, hier en daar. en dan, ooit, alleen maar daar. simpelweg alleen maar omdat ik die woorden zo mooi vind; fluent in silence.

 

//

quoi?

ada limón adrienne rich ali smith alice notley alice oswald anne boyer anne brontë anne carson anne truitt anne vegter annie dillard antjie krog audre lorde bhanu kapil carry van bruggen catherine lacey cees nooteboom charlotte brontë charlotte salomon chimamanda ngozi adichie chris kraus christa wolf claire messud claire vaye watkins clarice lispector david whyte deborah levy durga chew-bose elif batuman elizabeth strout emily brontë emily dickinson emily ruskovich ester naomi perquin etty hillesum f. scott fitzgerald feminisme fernando pessoa han kang helen macdonald henri bergson henry david thoreau hermione lee herta müller jan zwicky janet malcolm jean rhys jeanette winterson jenny offill jessa crispin joan didion john berryman joke j. hermsen josefine klougart kate zambreno katherine mansfield kathleen jamie katja petrowskaja krista tippett layli long soldier leonard koren leonora carrington leslie jamison louise glück maggie anderson maggie nelson marcel proust margaret atwood maría gainza marie darrieussecq marie howe marja pruis mary oliver mary ruefle neil astley olivia laing patricia de martelaere paul celan paula modersohn-becker poetry poëzie rachel cusk rainer maria rilke raymond carver rebecca solnit robert macfarlane sara ahmed sara maitland seamus heaney siri hustvedt stefan zweig susan sontag svetlana alexijevitsj sylvia plath ta-nehisi coates teju cole terry tempest williams tess gallagher tjitske jansen tomas tranströmer tracy k. smith valeria luiselli virginia woolf vita sackville-west w.g. sebald yiyun li zadie smith

Blogarchief